Wprowadzenie do medytacji 09.04.2021 r. J 21, 1-14

Ewangelia wg św. Jana 21, 1-14

Jezus znowu ukazał się nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, czy macie co na posiłek?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się w morze. Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?» bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.

Obraz do modlitwy:

Wyobraź sobie grupę apostołów w łodzi wracających po nocnym bezowocnym połowie. Co możesz powiedzieć o ich wyglądzie, zachowaniu?

Prośba:

O doświadczenie spotkania ze zmartwychwstałym Jezusem.

Punkty do medytacji:

1. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby».

Po szoku wywołanym przez pierwsze spotkania z Jezusem po Jego zmartwychwstaniu, apostołowie jakby stopniowo tracą poczucie sensu dalszej działalności. Do czasu śmierci Jezusa mieli Go na co dzień przy sobie, a teraz wydaje im się, że są znów sami. Wracają do swoich zwykłych zajęć, do szarej codzienności. Przypomnij sobie takie sytuacje, gdy po fali entuzjazmu i twórczego zapału do nowego działania przychodził okres zniechęcenia i rozczarowania. Może przez jakieś przeszkody lub trudne relacje. Jak sobie wówczas radziłeś – próbowałeś mimo wszystko pokonywać trudności, czy rezygnowałeś?

2. Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi…

Uczniowie nie zdają sobie sprawy, że Jezus nieustannie się o nich troszczy. Przychodzi tam, gdzie są, pyta, czy mają co do jedzenia. Jego podpowiedź może być wskazówką dla każdego z nas: zrób to samo, tylko z innej strony; pomyśl inaczej; porozmawiaj jeszcze raz, ale z innym nastawieniem… Czy rada Jezusa przypomina ci o jakiejś, wydawałoby się beznadziejnej, sytuacji?

3. To jest Pan!

Mimo długiego czasu przebywania z Jezusem uczniowie nie od razu Go rozpoznają. Dopiero nieoczekiwany połów ryb staje się dla Jana znakiem, że to ich Mistrz. Jego okrzyk: „To jest Pan!” wyrywa się jakby z serca. To w sercu przede wszystkim można spotkać się z Bogiem. Jak duże jest w Tobie pragnienie takiego spotkania? Pomódl się, żeby nie zaczęło się ono zmieniać w zniechęcenie.

Zakończenie

Zbierz wszystkie myśli, poruszenia jakie miały miejsce podczas Twojej medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś.

Zakończ modlitwą Ojcze nasz…