Wprowadzenie do medytacji 13.01.2023 r. Mk 2, 1-12
Ewangelia wg św. Marka 2, 1-12
Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszano, że jest w domu. Zebrało się zatem tylu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy». A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?» Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu myśli te nurtują w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć paralitykowi: Odpuszczone są twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje nosze i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!» On wstał, wziął zaraz swoje nosze i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga, mówiąc: «Nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego».
Obraz do modlitwy:
Wyobraź sobie scenę z Ewangelii: tłum przed wejściem do domu i czterech mężczyzn niosących na noszach paralityka.
Prośba:
W tej modlitwie możesz prosić o gotowość do solidarności z innymi na drodze do Boga.
Punkty do medytacji:
- I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech.
Nasza szara codzienność to najczęściej inni ludzie: czasem tłum, czasem poczucie osamotnienia i potrzeba pomocy. Tak może być też na naszej drodze do Boga – nie jesteśmy na niej sami. W jakiej sytuacji na tym szlaku ty się znajdujesz? Może dasz radę przypomnieć sobie cztery osoby, które najbardziej pomogły ci w poznawaniu Boga, w zbliżaniu się do Niego. Co im zawdzięczasz?
2. Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy.
Jezus zaczyna swoją relację z paralitykiem od uzdrowienia duchowego. To wskazuje, że choroba ciała często ma głębsze przyczyny: grzechy, ale też lęki, nabyte w życiu przekonania, zwłaszcza o różnych swoich brakach… Czy odczuwasz jakiś rodzaj „paraliżu” w sobie? Co może powstrzymywać cię przed zrobieniem czegoś, co uważasz za słuszne? Czego się obawiasz? Powiedz o tym Jezusowi.
3. Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!
To bardzo konkretne wskazanie Jezusa: „Idź teraz i rób to, co trzeba! Weź swoje nosze, a więc nie będziesz bez wsparcia. Ja będę przy tobie”. W czym taka deklaracja Jezusa może ci pomóc? Bo może ktoś potrzebuje twojego towarzyszenia na wspólnej drodze.
Zakończenie
Na zakończenie tej modlitwy możesz podziękować Bogu za łaskę spotkania oraz porozmawiać z Nim o najważniejszych momentach i poruszeniach tej medytacji.
Zakończ modlitwą Ojcze nasz…
